North American Mitchell Mk II

North American B-25 Mitchell to średni bombowiec, który został wprowadzony w 1941 roku i nazwany na cześć generała dywizji Williama “Billy” Mitchella, pioniera lotnictwa wojskowego USA. Używany przez wiele lotnictwa alianckiego, B-25 służył na wszystkich teatrach II wojny światowej, a po jej zakończeniu wiele z nich pozostało w służbie przez cztery dekady. Wyprodukowanych w wielu wariantach, zbudowano prawie 10 000 B-25. Obejmowały one kilka limitowanych modeli, takich jak samolot zwiadowczy F-10, trenażery załogi AT-24 i bombowiec patrolowy PBJ-1 Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.

• Załoga: 5 (jeden pilot, nawigator / bombardier, strzelec na wieży / inżynier, radiooperator / strzelec biodrowy, strzelec ogonowy)
• Długość: 52 ft 11 in (16,13 m)
• Rozpiętość: 67 stóp 7 cali (20,60 m)
• Wysokość: 16 stóp 4 cale (4,98 m)
• Powierzchnia skrzydła: 618 stóp kwadratowych (57,4 m2)
• Masa własna: 19,480 funtów (8836 kg)
• Maksymalna masa startowa: 35000 funtów (15876 kg)
• Silnik: 2 x Wright R-2600-92 Twin Cyclone 14-cylindrowe, dwurzędowe, chłodzone powietrzem, promieniowe silniki tłokowe, każdy o mocy 1700 KM (1300 kW)

• Prędkość maksymalna: 272 mph (438 km / h, 236 PLN) na 13000 stóp (4000 m)
• Prędkość przelotowa: 230 mph (370 km / h, 200 kn)
• Zasięg: 1350 mil (2170 km, 1170 mil morskich)
• Pułap: 24200 stóp (7400 m)

• Pistolety: 12–18 x 0,50 cala (12,7 mm) karabinów maszynowych i 75 mm (2,95 cala) armaty T13E1
• Punkty twarde: brzuszne szekle 2000 funtów (900 kg) do przytrzymania jednej zewnętrznej torpedy Mark 13 [50]
• Rakiety: stojaki na osiem 5-calowych (127 mm) rakiet samolotów o dużej prędkości (HVAR)
• Bomby: bomby 3000 funtów (1360 kg)