Hawker Hurricane Mk 1

Hawker Hurricane to brytyjski jednomiejscowy myśliwiec z lat 30. – 40., Zaprojektowany i zbudowany głównie przez Hawker Aircraft Ltd. Do służby w Królewskich Siłach Powietrznych (RAF). W świadomości społecznej został przyćmiony rolą Supermarine Spitfire podczas bitwy o Anglię w 1940 roku, ale huragan zadał 60 procent strat poniesionych przez Luftwaffe w walce i walczył we wszystkich głównych teatrach II wojny światowej.

Hurricane powstał w wyniku dyskusji między urzędnikami RAF a projektantem samolotów Sir Sydneyem Cammem na temat proponowanej jednopłatowej pochodnej dwupłatowca Hawker Fury na początku lat trzydziestych XX wieku. Pomimo instytucjonalnych preferencji dla dwupłatowców i braku zainteresowania ze strony Ministerstwa Lotnictwa, Hawker udoskonalił swoją propozycję jednopłatowca, wprowadzając kilka innowacji, które stały się kluczowe dla wojennych samolotów myśliwskich, w tym chowane podwozie i mocniejszy silnik Rolls-Royce Merlin. Ministerstwo Lotnictwa zamówiło jednopłat Hawker Interceptor Monoplane pod koniec 1934 roku, a prototyp Hurricane K5083 odbył swój dziewiczy lot 6 listopada 1935 roku.

W czerwcu 1936 r. Hurricane wszedł do produkcji dla Ministerstwa Lotnictwa; wszedł do służby w eskadrze 25 grudnia 1937 roku. Jego produkcję i konserwację ułatwiono stosując konwencjonalne metody konstrukcyjne, tak aby eskadry mogły wykonywać wiele poważnych napraw bez wsparcia z zewnątrz. Hurricane został szybko zakupiony przed wybuchem II wojny światowej we wrześniu 1939 r., Kiedy RAF dysponował 18 eskadrami wyposażonymi w Hurricane. Samolot służył do obrony przed niemieckimi samolotami obsługiwanymi przez Luftwaffe, w tym do walk powietrznych z Messerschmittami Bf 109 na wielu teatrach działań.

Hurricane był rozwijany w kilku wersjach, jako bombowce przechwytujące, myśliwsko-bombowe, samoloty wsparcia naziemnego oraz myśliwce. Wersje zaprojektowane dla Royal Navy, znane jako Sea Hurricane, posiadały modyfikacje umożliwiające operowanie z okrętów. Niektóre zostały przekształcone jako eskorty konwojów wystrzelonych katapultą. Do końca produkcji w lipcu 1944 r. Ukończono 14 487 huraganów w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Belgii i Jugosławii.

• Załoga: jedna
• Długość: 32 ft 3 cale (9,83 m)
• Rozpiętość: 40 stóp 0 cali (12,19 m)
• Wysokość: 13 stóp 1,5 cala (4,001 m)
• Powierzchnia skrzydła: 23,92 m2 (257,5 ft2)
• Płat: rdzeń: Clark YH (19%); wskazówka: Clark YH (12,2%) [164]
• Masa własna: 5745 funtów (2606 kg)
• Masa całkowita: 7670 funtów (3479 kg)
• Maksymalna masa startowa: 8710 funtów (3951 kg)
• Silnik: 1 x Rolls-Royce Merlin XX V-12 chłodzony cieczą silnik tłokowy, 1185 KM (884 kW) na 21000 stóp (6400 m)
• Śmigła: 3 - łopatowe

• Prędkość maksymalna: 340 mph (550 km / h, 300 kn) na 21000 stóp (6400 m)
• Zasięg: 970 km (520 mil)
• Pułap: 36 000 stóp (11 000 m)
• Szybkość wznoszenia: 2780 stóp / min (14,1 m / s)
• Skrzydło ładowanie: 29,8 funta / sq ft (145 kg / m2)
• Moc / masa: 0,15 KM / funt (0,25 kW / kg)

• Pistolety: 4 x 20 mm armata Hispano Mk II
• Bomby: 2 bomby 250 lub 500 funtów (110 lub 230 kg)